mei

Mei is en blijft toch de mooiste maand die er is. Het is de maand waarin mijn lievelingsbloemen  volop bloeien in de berm. En omdat ze meteen ter ziele gaan als je ze plukt kan je er alleen in deze maand echt volop van genieten. Misschien zijn het daarom wel mijn lievelingsbloemen, ze zijn ongrijpbaar. En samen met korenbloemen zo fascinerend mooi.



Het weer was ook nog eens prachtig; ik heb inderdaad lekker in de tuin kunnen rommelen en hoe leuk is het om alle plantjes langzaam op te zien bloeien. Over de schutting hebben we het maar niet meer. Sommige dingen moet je maar laten zoals ze zijn. Samen met de kinderen aan de tuintafel spelletjes doen in de zwoele avond met op de achtergrond live Turkse muziek van de buurjongen....daar kan je je beter op focussen.

Ik ben nog niet zo gemakkelijk door een kuur heen gerold als door de laatste. Nauwelijks misselijk, minder energie verlies, weinig pijn. Het leek soms wel of ik Dexamethason had geslikt. Wat goed uitkwam want ik had veel (leuke) dingen op het programma staan.

Het kwam vast door de zon, de vlinders van Oudste en door mijn eigen vlinders. Ik schreef ooit in een blog dat ik me afvroeg wie er nu op een ongeneeslijk zieke vrouw zit te wachten. Daar heb ik het antwoord nu op gevonden. Misschien niet voor de rest van mijn leven, maar voor nu kan ik ervan genieten. Of nouja, ik probeer het. Het blijft ingewikkeld.  Het verhoogt de kwaliteit van mijn leven wel aanzienlijk en elke arts zou dit moeten voorschrijven.

Ik kan het zelf bijna niet geloven maar naast een pubquiz (waar we deze keer hoger zijn geëindigd dan vorig jaar) ben ik ook nog wezen dansen. En dan niet een beetje heen en weer bewegen waar ik vorig jaar nog zo blij mee was maar écht dansen. Lang leve de Xgeva die mijn botten versterkt! En ja...Gerard Ekdom was erg leuk. De vage kennis die me om de nek vloog, zoende en riep "jij bent ons grote voorbeeld" ook. Ze had vast veel bier op.       

En twee dagen later mocht ik met het koor ook nog eens zingen in het Concert gebouw in Amsterdam. Wie heeft het hier over een bucketlist? De mooiste dingen gebeuren vlak voor je neus. 

Natuurlijk is het niet allemaal top en geweldig. De gevoelloosheid van mijn kaak en lip neemt weer toe, de pijn in mijn schouders ook en de tumor in mijn borst blijft lekker doorgroeien. Vandaag werd ik zelfs wakker met koorts en pijn in ál mijn botten. Een ouderwetse dag op de bank dus. Maar vooruit janken  heb ik uit mijn woordenboek geschrapt. In juni zien we wel of dat nodig is.

Voorlopig heb ik genoeg suggesties gekregen voor nieuwe series. Jessica Jones is geweldig. Ik heb zelf nog een tip voor de lezers onder jullie. 'Kom hier dat ik u kus'  is een fantastisch boek. Zelf zoek ik nu alleen nog een leuk vakantiehuisje dat in augustus beschikbaar is. Inclusief zon graag.