donderdag 19 februari 2015

het gaat beginnen

Nu gaat het dan echt beginnen. Zo voelt het. Vandaag was een bijzonder volle en vreemde dag. In de ochtend was ik nog bezig met morgen: online inchecken, taxi bestellen, koffer inpakken, ik vergat bijna dat ik in de middag naar het ziekenhuis moest.

Gelukkig ging Zus weer mee. Tegenwoordig krijg je als kankerpatiĆ«nt in Rotterdam je eigen coach bij gesprekken met de specialist; ik heb ook mijn eigen coach. En ik blijk weer mensen te coachen die voor het eerst in het ziekenhuis komen en niet weten waar ze heen moeten. Ik ken de weg daar inmiddels wel.

De scan konden we weer eens niet zien wegens technische problemen. Maar volgens het verslag en de oncoloog was er een gemengd beeld op te zien. Sommige plekken waren minder actief geworden, op andere plekken was juist meer activiteit. De knobbel in mijn borst, die voelbaar groter is geworden, was nog steeds niet te zien op de scan? Of er nieuwe uitzaaiingen zijn bijgekomen was  nauwelijks te beoordelen omdat ik al overal uitzaaiingen heb.  Omdat ik me daarnaast best goed voel de laatste weken is er op basis van de scan geen reden om de behandeling aan te passen. Maar het bloedbeeld zag er niet goed uit. De tumormarker was 1000 en dat is echt te hoog. Ook andere bloedwaardes waren niet goed. Bovendien begin ik bloedarmoede te krijgen. Dit alles bij elkaar zorgt voor twijfel. Of nog eens zes weken alles aankijken, of toch met chemo therapie beginnen.

We hebben gekozen voor chemotherapie. Ik wil niet langer afwachten en de oncoloog ook niet.  Op maandag 2 maart heb ik een informatief gesprek. En twee dagen later krijg ik mijn eerste chemo.  Ik zal elke week, drie weken lang, chemo krijgen. En na een week rust weer drie weken lang elke week. Dan volgt weer een scan om te kijken of het aanslaat. Het gaat nu echt beginnen. Gelukkig wel met Wilma, ze werkt nog steeds in het ziekenhuis en ze hebben het zo geregeld dat zij mij de eerste chemo mag geven. En dat voelt goed.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten