kwartet

Driemaal is scheepsgerecht ging bij mij niet op. Geef mij maar een kwartet. Het was de vierde keer dat ik een petscan kreeg en we hoopten natuurlijk dat het deze keer eens een positief beeld zou laten zien. Het was een vreselijke dag. Niet alleen voelde ik een migraine opkomen terwijl ik nuchter moest blijven, ik werd ook nog eens door het ziekenhuis gebeld dat het later werd. Er was iets niet goed gegaan in het bereidingsproces van het radio actieve stofje dat voor de middagpatiënten was besteld. Dat gaf vertraging en als het druk zou zijn op de weg (dat spul moet namelijk uit Amsterdam of Antwerpen komen) kon het nog wel eens een tijd duren. Gelukkig kon ik thuis wachten zodat ik op mijn eigen bank kon blijven liggen. Ruim anderhalf uur later dan gepland was ik dan toch aan de beurt. Van de aardige meisjes geen spoor, ook geen Surinaamse meneer deze keer maar wel Francois die voor het eerst in zijn leven ondersteboven een infuus inbracht (die ader van mij schijnt toch behoorlijk uniek te zijn). En voor eerst in mijn leven werd ik toch enigszins claustrofobisch aan het einde van de scan. Migraine en een petscan gaan niet zo goed samen. 

De volgende dag nog enigszins wankel werd ik verblijd door mijn loop/zingmaatjes die vanaf nu ook mijn spitmaatjes zijn (zij wilden graag in mijn blog dus ik moet het even melden). Voordat het onweer losbarstte hebben zij mijn achtertuin omgespit. Als tegenprestatie heb ik gitaar gespeeld (voor zover dat ging met wegwaaiende muziekblaadjes) want dat gaat nog. De neuropathie (het niet goed functioneren van de zenuwen, in dit geval in mijn vingertoppen) als gevolg van de chemo kuren heeft nog niet toegeslagen. 

Me plotseling weer bewust van het feit dat ik ernstig ziek ben en niet moet wachten met leuke dingen doen, én daarin gesterkt door mijn LZS maatjes* heb ik deze week ook meteen maar een vakantie met de kinderen geboekt. Normaal zou ik dat nooit gedaan hebben zo vlak na een verhuizing met de wetenschap dat er nog tal van dingen betaald moeten worden. Maar wie zegt me dat ik die reis volgend jaar sowieso nog kan maken? We hebben Oudste nog willen doen geloven dat we twee weken gaan kamperen in Groningen, maar dat is natuurlijk niet zo. Twee weken Corfu in augustus gaat het worden. En natuurlijk gaan we er vanuit dat het niet de laatste Griekenland vakantie zal zijn.

Gister was een prachtige dag, in alle opzichten. Jammer dat ik die nacht maar 1,5 uur had geslapen. Over het algemeen slaap ik goed dus dit was nieuw voor mij, maar spanning (en cola te laat op de avond) kan veel doen met een mens.  Zus kwam, en nadat we een tijdje in de tuin hadden gezeten hebben we in het tuincentrum plantjes gekocht; de boel is immers niets voor niets omgespit. Daarna richting het ziekenhuis. 

Sommige dingen zijn goed te voorspellen.  Zoals de eerste vraag van de oncoloog. Die is altijd "Hoe gaat het met u?".  Sommige dingen zijn minder goed te voorspellen, maar voel je aan. De scan gaf  nog steeds een gemixt beeld weer. Maar deze keer was het toch een beetje anders dan de keren hiervoor. De oncoloog had die ochtend nog samen met de radio specialist met een vergrootglas naar mijn scan gekeken omdat ik zoveel en  zulke verspreide uitzaaiingen in de botten heb. Ze zijn tot de conclusie gekomen dat er eigenlijk geen nieuwe plekken zijn bijgekomen en het lijkt zelfs of het op sommige plekken wat is afgenomen. De tumormarker is maar een klein beetje opgelopen, maar een andere belangrijke waarde (ik weet even  niet meer welke, soms duizelt het mij ook allemaal van al die medische termen) was juist gedaald wat aangeeft dat er minder activiteit van kanker cellen in de botten is. Het lijkt erop dat de situatie op dit moment stabiel is en dat zou heel goed kunnen komen door de chemokuren die ik heb gekregen. Goed nieuws dus! Ik ga nu nog drie kuren van twee afgiftes krijgen en krijg daarna, als het goed gaat,  een behandelpauze. Dat zou dan een mooi verjaardagscadeautje zijn. 


Goed nieuws moet je vieren dus Zus en ik zijn lekker naar de Italiaan geweest. Het was er het weer natuurlijk ook wel voor. Tiramisu heeft me nog nooit zo lekker gesmaakt.




* loop/zing/spitmaatjes