zondag 17 mei 2015

zometa

De combinatie rustweek en goed nieuws werkte goed want ik voelde me geweldig. Zelfs zo goed dat ik niet alleen met Moederdag naar mijn moeder kon afreizen en plantjes in mijn tuin heb gezet, maar dinsdag ook nog de Hommel brug ben over gefietst (voor de niet-Utrechters onder de lezers, dit is een brug over het Amsterdam-Rijn kanaal die officieel de Meernbrug heet en waarbij vooral de steile terugweg nogal wat vergt van  je uithoudingsvermogen). Het waaide ook nog eens flink, maar ik heb het toch maar mooi gedaan. Ik was dan ook bijzonder verbaasd toen de volgende dag in het ziekenhuis bleek dat mijn bloedwaardes weer eens te laag waren. Gelukkig stond ergens zwart op wit dat ik de chemo wél mocht krijgen als de absolute granulocyten maar boven de 1 waren. Maar ik schrok van mijn ijzergehalte (5,3)....bijna laag genoeg om een bloedtransfusie te krijgen! 

Ik ben en blijf een vreemd geval. Met een vat waar zelfs een leek  niet mis kan prikken én één van de beste priksters op de afdeling waren er vier pogingen nodig om het infuus goed aan te prikken. Als het nu ook wat zegt over het verloop van mijn ziekte ben ik blij. Statistieken zijn aan mij niet besteed, dat is inmiddels wel duidelijk.

Deze keer kreeg ik ook wat nieuws. De botversterkende pillen (die waarna je een uur niet mag eten en liggen) hoef ik niet meer in te nemen. In plaats daarvan krijg ik elke vier weken een infuus met een dergelijk medicijn, het heet Zometa. Veel makkelijker natuurlijk want ik krijg toch een infuus en ik kan nu eindelijk weer gezellig met de kinderen mee ontbijten. Als bijwerking kon ik de eerste keer wat griepachtige verschijnselen krijgen maar de meeste mensen merken er niets van. Zeggen de statistieken....Vrijdag werd ik wakker met enorme pijn in mijn rug en heup. Het was een tijd geleden dat ik de welbekende pijn zo heftig had gevoeld. In de loop van de dag voelde ik me ook niet zo lekker worden. Moe, verhoging, geen eetlust, dit leek verdacht veel op "griepachtige verschijnselen". Kortom, dit was niet het weekend waar ik rekening mee had gehouden. Veel slapen, extra pijnstilling en maar hopen dat het snel beter gaat. 

Gelukkig is er ook altijd goed nieuws. Ik heb al 17 stoeptegels voor mijn tuin gescoord. De zon schijnt. Mijn haar lijkt gestopt met uitvallen. En ik heb nu eindelijk een wasmachine die het doet. De verkoper komt deze week nog een bonus brengen, rode knoflook. Schijnt goed te zijn tegen kanker. 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten