bijwerkingen

En gelukkig, wat een verschil tussen  kuur 1 en de kuren die volgden. Natuurlijk blijven er altijd bijwerkingen die wat minder zijn, maar die zijn ook om te buigen naar iets positiefs. Zo lig ik nu standaard de eerste nacht na een kuur wakker van de dexamethason. Dit middel heeft een zodanig oppeppende werking dat je gedachtes maar blijven gaan en de slaap ver te zoeken is. In die nacht doe ik dus mijn administratie, ik lees, maak puzzeltjes en to-do lijstjes en leg de laatste hand aan het levensloop boek van Oudste die tenslotte bijna 18 jaar wordt en dan haar leven tot nu toe in boekvorm krijgt. Kortom alles waar ik later in de week juist geen energie voor heb. Ook zorgt het voor een toename van de eetlust. In mijn geval komt dat goed uit omdat er best wat kilootjes bij mogen komen. En wat heerlijk om eindelijk weer zin in eten te hebben! Moddervet zal ik niet worden omdat de kuur zelf dan weer zorgt dat alle snel delende cellen worden vernietigd waaronder niet alleen de kankercellen maar ook die van het mondslijmvlies. Inmiddels heb ik blaren, aften en wondjes in mijn mond die het eten weer wat moeilijker maken. Ook is mijn smaak veranderd dus het is zoeken naar dingen die goed smaken en niet teveel pijn doen bij het eten. Dat zou je ook als uitdaging kunnen zien....

Onder snel delende cellen vallen ook de huidcellen waardoor ik nu een heel zacht babyhuidje krijg. En mijn haar tja, dat gaat dus uitvallen. Dat zou een week of drie na de eerste kuur moeten beginnen. Dat ik de komende tijd mijn benen dus niet meer hoef te ontharen is geen straf. Dat ik mijn hoofdhaar, wenkbrauwen en wimpers ga verliezen vind ik wat minder. Geen coldcap betekent korter in het ziekenhuis, geen extra risico op migraine en een hoop meer ontspanning. Hoe snel en in hoeverre het haar gaat uitvallen zal de tijd leren. Omdat ik elke week een lage dosis doxorubicine krijg zal het wellicht wat langzamer gaan. Maar ik ben in ieder geval goed voorbereid. Ik heb al de nodige mutsjes in huis, vriendin A. is meteen al begonnen met het haken van een hippe muts en ik heb zelfs de optie open gelaten voor een pruik. Samen met loop/spit/zing/cultuur maatje M. ben ik de pruikenwinkel in het ziekenhuis binnen gelopen waar ze normaal gesproken alleen op afspraak werken maar waar ik geluk had en er een plekje vrij was om informatie te krijgen en pruiken te passen. Ik heb een pruik apart laten leggen die ik kan komen ophalen als ik wil en wil ik toch niet dan is dat ook geen probleem.Overigens kan je voor de prijs van een pruik best een leuk reisje maken....goedkoop is het niet! Voor een synthetische pruik ben je al bijna 1000 euro kwijt, laat staan als je een pruik van echt haar wilt hebben.

Tijdens deze chemokuur wordt niet elke week, maar elke vier weken mijn bloed gecontroleerd. Maar omdat ik zo ongelooflijk duizelig was na kuur 2 is er toch maar even naar gekeken. En ik wist natuurlijk al wel dat ik niet altijd voorspelbaar reageer op alle medicatie en chemokuren maar dit was echt een verrassing. Mijn leukocyten, hb en trombocyten waren allen gestegen in plaats van gedaald. De duizeligheid ligt duidelijk aan mijn enorm lage bloeddruk en niet aan mijn bloedwaardes.  Lastig maar verder geheel ongevaarlijk.   

In de tussentijd  heb ik kunnen genieten van het heerlijke herfstweer. Ingesmeerd (want ik kan nu snel verbranden) toch stiekem in het zonnetje, en zelfs een wandeling in het bos kunnen maken. 

Alles lijkt nu weer in een wat rustiger vaarwater te komen. Nu nog regelen dat ik vanaf 1 november de huishoudelijke hulp mag houden. Omdat Oudste dan 18 jaar wordt heeft de gemeente Utrecht bedacht dat zij het huishouden wel kan doen en er geen hulp meer nodig is. Binnenkort komt er iemand van het WMO loket langs om hopelijk toch een nieuwe indicatie af te geven. Maar dat komt vast wel goed.