zaterdag 22 oktober 2016

waarom het item scooter rijden in Rome op mijn bucketlist niet is uitgevoerd

Over drie dagen Rome kan je een heel lang reisverslag schrijven. Ik zal proberen het enigszins binnen de perken te houden. Allereerst kan ik melden dat het geweldige dagen waren. We vlogen vanaf luchthaven Rotterdam waar het klein is en je zelf je koffer mag droppen middels een scan systeem. Bij de security check werd ik zoals gewoonlijk weer uit de rij gehaald. Deze keer omdat ik een mutsje op had, een hip geval nog wel dus ik zou wel eens wiet bij me kunnen hebben. Ik mocht dan ook naar een meneer met blauwe handschoenen die me testte op drugs. Maar denk maar niet dat ze naar een Schengen verklaring of Engelse brief n.a.v. mijn medicijnen vroegen. Ook hoefden we nergens onze ID kaart te laten zien, bizar eigenlijk.

Omdat we vroeg vlogen hadden we de hele dag voor ons en we begonnen met een mooie wandeling waarbij ons al snel opviel dat er veel ambulances al loeiend rondreden. Bovendien zagen we veel bijna ongelukken. Ik begon al te twijfelen aan mijn scooter avontuur. Ik nam perzik ijs met wijn smaak en het leek wel of mijn mond meteen beter aanvoelde. Maar dat kwam misschien ook wel door de naam van de ijssalon, Fata Morgana.

Trastevere is mooi en zeker de mozaïeken in de Santa Maria. En ik word standaard blij van leeuwen, gelukkig zijn er daar veel van te zien. Het weer was heerlijk en met bussen en (teveel) lopen waarbij we op plekken kwamen waar je normaal niet komt (zoals vage parkjes) konden we gewoon buiten eten, ergens in het centrum. Pasta gaat best goed als je het in kleine stukjes snijdt en langzaam eet.  Omdat bij mijn vorige bezoek aan Rome de Trevi fontein in renovatie was gingen  we daar heen. Wat een drukte! Middelste heeft natuurlijk een muntje in de fontein gegooid en een wens gedaan. En over selfie sticks kan je wel een apart blog schrijven. We weten nu dat ze er zo'n 120 per dag verkopen. Bij de Trevi fontein dan.


 




De volgende dag was het weer aanzienlijk minder. Althans, de temperatuur was goed maar het regende wel bij tijd en wijle. Veel te gevaarlijk om scooter te rijden toch? Ik voelde me ook helemaal niet lekker, moe en misselijk. Ik besloot de raad van de arts assistent op te volgen en nam de dexamethason in. Die heeft naast positieve effecten helaas ook wat bijwerkingen die het rijden op een scooter wat ingewikkeld maken. Ik word er nogal draaierig van, heb de neiging flauw te vallen en laat dingen uit mijn handen vallen. Eigenlijk was dit dan ook de ware reden dat ik niet op een scooter ben gestapt. 

Hoewel Middelste niet zo van geschiedenis houdt heb ik haar wel meegenomen naar het Colloseum. Dat is natuurlijk ook een dankbaar foto object dus dat maakte het ook voor haar interessant. Daarna naar een locatie die 3,5 jaar geleden ook gesloten was wegens werk in uitvoering en waar ik heel graag heen wilde. Gelukkig was het nu wél open: torre argentina cat sanctuary , dé kattenopvang van Rome. Het was echt geweldig!! Inclusief een Takis look-a-like. Het is dat we al twee katten hebben want je zou er zo weer één adopteren.                                                                                                                                   In de avond hadden we een afspraak met een vriend die ik nog kende van 3,5 jaar geleden. De rit naar de plek waar we hadden afgesproken was spannend.De bus kwam veel te laat maar toen we erin zaten begrepen we waarom. De motor viel verschillende keren uit en de bus reed extreem langzaam. We moesten dus snel eten bij het tentje dat we hadden uitgezocht. Lastig als je eerst iets krijgt waar champignons in blijken te zitten (ben ik allergisch voor), en daarna (het was toch gewoon vis?? ) oh nee, toch schaaldieren. Gelukkig was mijn mond een stuk beter en kon ik al redelijk gewoon eten! De afspraak die avond was  overigens geweldig leuk en hartverwarmend. En we moeten terug komen en dat veel eerder aankondigen zodat we onze vakantie beter kunnen plannen. Ik kreeg een soort déjà vu want zo begon het ook met mijn Griekse vrienden. Dus dat ritje op de scooter doen we gewoon de volgende keer :)

De derde en laatste dag was te kort (nog een reden dat het niet lukte met de scooter). De Spaanse trappen waren leuk en het uitzicht mooi. De winkels te luxe maar gelukkig vonden we toch nog een minder luxe dus betaalbare leuke Italiaanse winkel en is Middelste erg goed geslaagd en ik ook want ik heb er weer een muts bij. Er was nog meer ijs, pasta, pizza, tiramisu en noem het maar op. En kunstenaars....een best goede zanger achter een piano die zelfs een nummer van The Beatles zong precies toen wij daar zaten te luisteren, ergens anders een rocker die gitaar speelde en waar wij het enige publiek waren, en een vrouw die fantastische tekeningen maakte met potlood, een marker en krijt op oud karton van dozen. Ik heb natuurlijk een kunstwerkje gekocht en haar geadopteerd: Rachele del Nevo

Wederom hebben we teveel gelopen, zoiets gaat bij mij altijd vanzelf en zal wel in de genen zitten. Ik wilde ook nog graag naar de Palatijn om een beetje te wandelen en te zitten. Het uitzicht is daar prachtig en ik had het huis van Augustus de vorige keer nog niet goed kunnen bekijken. Je zal het net zien, de regen kwam juist toen met bakken uit de hemel. Gevolgd door een prachtige regenboog. 

 


We weten nu ook waarom ik voorlopig nog even hier op aarde blijf. De trap naar de hemel is nog niet af zoals op de foto hiernaast te zien is.












En nog even over de scooter verhuur. Elke keer als je dénkt dat er een scooter verhuur is blijkt het een scooter parkeer plaats te zijn. En dat zijn er behoorlijk veel.
Bepakt met souvenirtjes en fijne herinneringen moesten  we de volgende ochtend alweer terug vliegen. En ja, weer uit de rij gehaald. Deze keer mocht ik mee naar het kamertje waar ik mijn mutsje af moest zetten. Onze ID kaarten werden nu trouwens ook uitgebreid bekeken.


Ik was mooi op tijd thuis voor de verpleegkundige die de Xgeva kwam injecteren want ja, eenmaal thuis gaat alles gewoon door. En de volgende dag weer naar het ziekenhuis waar ik goed gekeurd werd voor de volgende kuur. Helaas dient het volgende probleem zich alweer aan. Mijn mooie vat lijkt het nu toch op te geven. Hij wordt stug en hard en lijkt niet meer bruikbaar. Maar daar gaan we nu even niet aan denken.  Nagenieten van deze heerlijke dagen en vooruit kijken naar de volgende leuke activiteit. Ik ga geloof ik veel back gammon spelen, met bands meespelen en plaatjes mixen binnenkort.Joepie!




Geen opmerkingen:

Een reactie posten