Hoe één roze pilletje zoveel invloed kan hebben is ongelooflijk. Ik heb maandagochtend meteen het ziekenhuis weer gebeld, andere medicijnen tegen de misselijkheid gekregen en het advies gekregen om dan toch maar weer Ibuprofen erbij te gaan slikken. Al snel voelde ik me zoveel beter! Ik ben nooit zo'n voorstander geweest van veel medicijnen slikken en had aanvankelijk dan ook veel moeite met het slikken van al die pijnstillers. Maar de knop is nu om. Ik heb geen gezond lichaam meer en als dit mijn resterende leven aangenamer maakt moet ik maar slikken wat helpt, ook al is het troep.
Omdat ik over vier weken in Athene hoop te zitten moest ik zo snel mogelijk een verklaring regelen bij het CAK (centraal administratiekantoor). Zij voeren taken uit voor het ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport, waaronder het legaliseren van een Schengen verklaring. Dat is een document dat je bij je moet hebben als je naar het buitenland gaat en medicijnen meeneemt die onder de Opiumwet vallen. Ik kon het formulier telefonisch met de huisarts invullen, later ophalen en vervolgens opsturen naar het CAK omdat zij het moeten goedkeuren, ondertekenen en stempelen. Volgens de website duurde het ongeveer vier weken en ik kreeg het al een beetje benauwd want je zou net zien dat het bij mij net iets langer zou duren en de verklaring niet op tijd terug zou zijn. Dinsdagochtend meteen de formulieren ingescand en gemaild naar het CAK. Nog diezelfde namiddag had ik via de mail de formulieren terug, ondertekend en gestempeld. Ik was met stomheid geslagen. En blij.
De pijn in mijn schouder is er nog wel maar veel minder. Ik kan in ieder geval weer met rechts typen. Mijn heupen blijven altijd een beetje zeuren, net als mijn rug. Het is elke keer weer verrassing waar ik nieuwe pijn ga krijgen. Nu doet bijvoorbeeld mijn schedel veel pijn, gelukkig alleen als je eraan komt. Lastig met kammen, maar verder niet zo'n probleem.
Hoewel ik nog niet fantastisch loop gaat het weekendje naar Antwerpen gewoon door. In het ergste geval zitten Middelste en ik twee dagen wafels te eten, maar dat vinden we allebei niet zo erg. Mijn eetlust is namelijk weer helemaal terug. We gaan een mooie herinnering maken samen. Middelste en ik.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten