donderdag 9 juli 2015

zomerdrukte

Sommige mensen denken dat ik nu veel tijd heb en vooral weinig doe. Niets is minder waar. Elke seconde dat ik me enigszins goed voel probeer ik te benutten om van te genieten. En aangezien ik een doener ben geniet ik het meest als ik iets doe! 

De tropische dagen van de laatste weken hebben me goed gedaan. In tegenstelling tot de meeste mensen geniet ik van hoge temperaturen. De beste temperatuur om in de tuin te werken is 28 graden (jammer alleen dat ik dat nu juist niet meer zo fanatiek kan doen). Ik lijk bovendien minder pijn te hebben als het warm is. En wat is er heerlijker dan 's avonds laat met Middelste in de tuin te zitten, een potje Rummicub te spelen onder het genot van ijsthee en dan plots traditionele Turkse live muziek te horen bij de buurman? We waanden ons al op vakantie. 

Die hele week was super. Jongste speelde zijn rol als de Italiaanse Stefán in de eindmusical van groep 8 geweldig.  Ik was te moe om emotioneel te zijn, of misschien dat je bij je derde kind gewend bent geraakt aan al dat afscheid nemen.

De volgende dag had ik mijn voorlopig laatste chemokuur. Mijn ijzergehalte bleek toch een stuk hoger te zijn dan ik dacht (het extra bloed had dus toch geholpen). Ik had nog steeds geen handtekening voor de Schengen verklaring die ik bij me moet hebben als ik op vakantie ga. Niemand in het ziekenhuis wist precies hoe het werkte (gaan andere patiënten die Fentanyl gebruiken  niet op vakantie??), maar uiteindelijk heb ik alles zelf geregeld en de arts assistent gewoon een handtekening laten zetten. Overigens had ik binnen een uur de papieren digitaal terug van het ministerie, blijkbaar is het daar altijd komkommertijd. Het afscheid was raar. Ik ben voor nu klaar met de chemokuren, maar weet ook dat ik weer terug ga komen. Geen echt afscheid dus.

's Avonds wachtte mij nog een verrassing. Enige tijd geleden heeft een hardlopende vriendin zich laten sponsoren om twee van haar vriendinnen die beide kanker hebben te verrassen. Uiteindelijk liep ze net niet hard genoeg, maar desondanks hebben een aantal mensen toch een bijdrage geleverd. En dat staat nu in mijn tuin! 

Ik hou van warmte maar met een mutsje op lopen terwijl het 32 graden is wat overdreven. Omdat het haar bovenop mijn hoofd toch weer was gaan groeien durfde ik het aan om me dicht bij huis af en toe weer zonder mutsje te bewegen. Afgelopen week ben ik naar de kapper gegaan! Ik was er de week ervoor al geweest maar toen was mijn eigen kapster er niet. Ik stond bijna te janken van emotie. Gelukkig was ze er nu wel en ze heeft het lekker kort geknipt zodat het weer ergens op lijkt. Geen mutsjes meer (tenzij ik even hip wil doen).

Omdat ik me elke keer in de weekenden na de chemokuur zo ellendig voelde (hoofdpijn, misselijk, slaperig) had ik deze keer dexamethason in pilvorm meegekregen om af te bouwen. Soms snap ik niet waarom ze zoiets pas na 13 keer bedenken. Ik heb eindelijk een goed weekend gehad!!! Wat goed uitkwam want er waren weer genoeg leuke dingen te beleven. Ik kreeg bezoek van een vriend uit Marokko die hier bij zijn zus op vakantie is. Hij bracht zwart zaad mee, dat heel heilzaam schijnt te zijn als je daar elke dag een theelepel (vermengd met honing) van eet. En anders kan ik er altijd nog op gaan zitten als ik geen geld meer heb haha. En de Tour de France startte natuurlijk in mijn stad. Zondag kwamen de renners zelfs door Leidsche Rijn heen. In 1978, toen de Tour in Leiden startte en door Voorschoten heen kwam, heeft mijn vader dat op de film gezet. Ik voelde me daarom geroepen om dit ook te doen (en ik was niet de enige; wie heeft de renners echt gezien en niet door zijn telefoon?!). 

Na het weekend had ik toch een kleine terugslag, maar minder erg dan ik zonder de dexa pilletjes zou hebben gehad. De week zat vol met afscheidsborrels en picknicks op mijn werk. En goed nieuws want zowel Middelste als Oudste zijn allebei over terwijl dat toch even spannend was. Ik ben zo trots op ze, dat ze ondanks alle ellende van het afgelopen jaar het toch voor elkaar hebben gekregen om alle problemen weer op te lossen. Iedereen heeft nu vakantie en ik heb ook bijna vakantie van het ziekenhuis. Dinsdag nog "even" een petscan en woensdag de uitslag. Ik hoop dat die zo goed is dat ik even een tijdje mag wegblijven.   


Geen opmerkingen:

Een reactie posten