Geluk (hazard, slagboeg, veine, bof, chance, fortuin, mazzel, meeval, gelukzaligheid, heil, voorspoed, weelde) wordt wel gedefinieerd als "toestand van volkomen tevredenheid". Of "voorspoed die iemand ten deel valt zonder dat hij daar invloed op heeft". Of zoals Aristoteles het zei "de voortreffelijke inwerkingzetting van het zelf", ofwel: optimale zelfverwerkelijking. Frank Boeijen zong ooit "geluk, geluk is een hangmat waarin je lui ligt in een wezenloze stilte". Ik denk vaak aan dat zinnetje de laatste tijd.
Kan je nog geluk ervaren als je kanker hebt en niet meer beter kan worden? Uit onderzoek is gebleken dat geluk voor ongeveer de helft erfelijk bepaald is. De rest van de verschillen wordt veroorzaakt door invloeden uit de omgeving. Ik ben blijkbaar gezegend met geluksgenen want ik ervaar wel degelijk momenten van geluk. En misschien ben ik me er wel meer van bewust dan voorheen.
Als ik na vier uur constante pijn een half uur geen pijn heb stemt me dat gelukkig. Net als de katten die elke keer weer bij me op de bank komen liggen (waarschijnlijk ben ik niet de reden maar de slaapzak waar in onder lig maar dat maakt niet uit). Jongste die me een kopje thee komt brengen (en een knuffel). De zon die schijnt. Goeie muziek. Kunst (in al zijn vormen). De bos bloemen die iemand spontaan heeft langs gebracht. Gitaar spelen. Lieve kaartjes. Het hittepitkussen (waar zou ik zonder dat ding zijn, de beste koop ever). Nog meer muziek. Zingen, zingen en nog eens zingen. Lieve berichtjes op Facebook (al dan niet met virtuele bloemen). Een mooi stukje schrijven. Positieve artsen. Een peuter op mijn werk dat een kusje op de pleister geeft die ik op mijn vinger heb. Blauwe lucht. Skypen met die ene. Mijn kinderen. Alleen al het denken aan de reizen die ik nog van plan ben te maken (of ik ze ooit ga maken doet er niet toe). En nog meer muziek.
Geluk ligt voor het oprapen. Je moet het alleen wel opmerken.
happy
Geen opmerkingen:
Een reactie posten