vertrouwen

Na het goede nieuws van vorige week dat eigenlijk helemaal geen goed nieuws was maar relatief gezien dan toch weer wel heb ik echt een boost positiviteit gekregen. De lichtpuntjes worden lichtbollen en waar ik normaal gewoon van kon genieten geniet ik nu optimaal van.

Helaas is na vorige week de pijn wel weer toegenomen en slik ik weer volop pijnstillers. Het maakt me onzeker, hebben we wel de goede beslissing genomen om het weer twee maanden aan te zien, maar aan de andere kant zegt pijn niet alles. Ik heb ontdekt dat ik minder pijn heb als ik leuke dingen doe. Het was zelfs Jongste al opgevallen. Hij zei:  "wat gek mama, als je gitaar speelt is het net of je geen pijn hebt". Een goed excuus dus om vooral veel leuke dingen te doen. En ik heb genoten de afgelopen week! Een etentje met vriendin S. inclusief fotoalbums van 25 jaar geleden en het kooroptreden voor vrienden en familie waren zeker hoogtepunten. Maar ook de berichten op de kerstkaarten, kleine cadeautjes (er zit een voordeel aan zo ziek zijn ja) of "gewoon" even naar de supermarkt kunnen zijn bijzonder. 

Ik ben altijd een goede gastvrouw gebleken voor ongewenste bezoekers. Schimmels, bacteriën, beestjes....ze doen het altijd goed bij mij. En nu dus ook kankercellen. Ik heb soms het idee dat mijn lichaam overgenomen wordt en in feite is dat ook zo. Van buiten zie je niets, maar van binnen zitten overal die ongenode gasten. Zelfs in mijn schedel zijn er een stel gaan zitten zoals op de scan te zien was (en ik zelf al gevoeld had). Ik heb hun lievelingseten, oestrogeen, nu bij ze weggehaald, sommige wegen zijn afgesloten en ik heb milieuvriendelijke middelen in gezet om ze te bestrijden. Maar mocht het nodig zijn, de bussen chemicaliën staan klaar.  Als chlorella niet helpt, dan maar taxol. 

Maar nu eerst de feestdagen en de start van het nieuwe jaar. Dat ik vol vertrouwen tegemoet probeer te gaan. Het is niet makkelijk, maar het is het beste dat ik kan doen. Dus doe ik dat.