informatie

Gister had ik een afspraak in het ziekenhuis om informatie te krijgen over de chemo therapie. Het was vreemd om het ziekenhuis weer in te stappen na een week het gevoel te hebben gehad dat je helemaal niet ziek bent. Ik moest echt even omschakelen. En toen bleek ook nog eens dat Wilma er helemaal niet was. Net voor drie weken op vakantie gegaan, wat een deceptie! Nu wordt Wilma wel mijn vaste verpleegkundige of, zoals ze dat in  het ziekenhuis noemen, de eerste verantwoordelijke verpleegkundige  (EVV). Maar voor nu heb ik even een andere ook heel aardige en deskundige verpleegkundige waarvan me de naam nu even ontschoten is. 

De verpleegkundige nam in ieder geval ruim de tijd om te vertellen over de komende periode. Ik ga elke woensdag paclitaxel monotherapie krijgen, drie weken achter elkaar en dan een week rust. Dat is bij elkaar één kuur. Na twee kuren (dus na 8 weken) krijg ik weer een scan en bloedonderzoek en afhankelijk daarvan wordt besloten hoe we verder gaan.
Morgenochtend vroeg word ik op de dagbehandeling op de vijfde verdieping verwacht. Ik heb er al even gekeken en het is zo compleet anders dan negen jaar geleden. Toen zaten we in een kleine ruimte met uitzicht op elkaar, nu is het een mooie grote ruimte waarbij de meeste stoelen uitzicht hebben op Leidsche Rijn. Lang leve de nieuwbouw. Dus ik zal op de woensdagen niet kunnen werken, maar wel uitzicht hebben op de school waar ik werk. En in tegenstelling tot negen jaar geleden is er nu wifi, zijn er ipads op de afdeling die je kan lenen, zag ik een hele stapel bordspellen staan en zelfs paaseitjes. Het is dat ik daar niet voor mijn lol zit anders zou het best leuk zijn.

In totaal zal ik zo'n 4 tot 5 uur in het ziekenhuis zijn. De toediening van de chemo (via infuus) duurt ongeveer 2,5 uur, maar ik moet langer aanwezig zijn omdat eerst de bloedwaardes moeten worden gecheckt én omdat ik in tegenstelling tot negen jaar geleden er nu voor heb gekozen om de coldcap te gebruiken. Het is een soort muts die heel strak op je hoofd komt te zitten waarvan de temperatuur tot onder het vriespunt wordt gebracht. Eigenlijk word ik aangesloten op een vriezer ;) De bloedvaatjes rond de haarwortels worden daardoor zo vernauwd dat de chemo daar veel minder schade kan aanrichten. De kans dat ik hierdoor mijn hoofdhaar behoud is 70%. Of ik het volhoud is een ander punt. Door de kou kan ik hoofdpijn gaan krijgen, of het lokt in het ergste geval een migraine aanval uit. We zullen het zien. 

Na het informatie gesprek mocht ik meteen langs bij de ziekenhuis apotheek om anti emetica te halen, oftewel anti misselijkheidsmedicijnen. En voor mij weer iets nieuws, de medicijnen zitten op rol. Ingepakt per stuk waar precies op staat wanneer en in welk geval je het medicijn moet gebruiken. Volgens de verpleegkundige ga ik me de eerste twee dagen waarschijnlijk moe en futloos voelen, daarna zou ik weer gewoon moeten kunnen functioneren, wel in een aangepast tempo. Ik hoop het maar want ik ga vrijdag naar een voorstelling. Ook maar gewoon ingepland alsof er niets aan de hand is want is nu een beter medicijn dan een avond lachen?