De verpleegkundige nam in ieder geval ruim de tijd om te vertellen over de komende periode. Ik ga elke woensdag paclitaxel monotherapie krijgen, drie weken achter elkaar en dan een week rust. Dat is bij elkaar één kuur. Na twee kuren (dus na 8 weken) krijg ik weer een scan en bloedonderzoek en afhankelijk daarvan wordt besloten hoe we verder gaan.
Morgenochtend vroeg word ik op de dagbehandeling op de vijfde verdieping verwacht. Ik heb er al even gekeken en het is zo compleet anders dan negen jaar geleden. Toen zaten we in een kleine ruimte met uitzicht op elkaar, nu is het een mooie grote ruimte waarbij de meeste stoelen uitzicht hebben op Leidsche Rijn. Lang leve de nieuwbouw. Dus ik zal op de woensdagen niet kunnen werken, maar wel uitzicht hebben op de school waar ik werk. En in tegenstelling tot negen jaar geleden is er nu wifi, zijn er ipads op de afdeling die je kan lenen, zag ik een hele stapel bordspellen staan en zelfs paaseitjes. Het is dat ik daar niet voor mijn lol zit anders zou het best leuk zijn.

Na het informatie gesprek mocht ik meteen langs bij de ziekenhuis apotheek om anti emetica te halen, oftewel anti misselijkheidsmedicijnen. En voor mij weer iets nieuws, de medicijnen zitten op rol. Ingepakt per stuk waar precies op staat wanneer en in welk geval je het medicijn moet gebruiken. Volgens de verpleegkundige ga ik me de eerste twee dagen waarschijnlijk moe en futloos voelen, daarna zou ik weer gewoon moeten kunnen functioneren, wel in een aangepast tempo. Ik hoop het maar want ik ga vrijdag naar een voorstelling. Ook maar gewoon ingepland alsof er niets aan de hand is want is nu een beter medicijn dan een avond lachen?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten